www.pedagodzyspecjalni.fora.pl

ha_ula

na kolokwium z metodyki zakładowej obowiązują nas jeszcze jakieś tematy oprócz: schronisk dla nieletnich, zak. poprawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych i socjoterapii, policyjnych izb dziecka, pogot. opiekuńczych, aresztów śledczych i zak. karnych?

Magda

Pierwszy temat był o modelach i systemach resocjalizacji nieletnich w Polsce, więc chyba to też...?

basienka

jest jeszcze powstanie sądów dla nieletnich w Polsce

Magda

a może ktoś wrzucić na forum o tym powstaniu sądów dla nieletnich?

eliSs

ZARYS DZIEJÓW RESOCJALIZACJI NIELETNICH
Powstanie sądów dla nieletnich
Na przełomie XIX i XX wieku zaczęła obowiązywać zasada, że dziecko które popełniło przestępstwo wymaga nie kary lecz odpowiedniego wychowania, opieki i pomocy. Początkowo nie przyjęła się ona jednak całkowicie we wszystkich cywilizowanych krajach jednak kara jako środek walki z przestępczością nieletnich coraz częściej zaczęła znikać z rejestru środków profilaktyczno- wychowawczych. Specjalny sposób walki z przestępczością wśród nieletnich wymagał także utworzenia specjalnych sądów dla nieletnich.
Pierwszy sąd dla nieletnich powstał w stanach zjednoczonych Ameryki Północnej w 1899r w Chicago.
Pierwszy sąd dla nieletnich charakteryzował się następującymi cechami:
- zajmowanie się sprawami dzieci pozbawionych opieki i porzuconych, włóczęgów i popełniąjących przestępstwa
-rozstrzyganie spraw tylko spraw nieletnich
-stosowanie środków, które miały spełniać cel wychowawczy
-posiedzenia odbywały się w odrębnych lokalach, przeznaczonych tylko dla tego sądu.
-pracownikami pomocniczymi byli specjalni kuratorzy sądowi, którzy wykonywali wiele czynności przez wydaniem orzeczenia oraz pełnili nadzór kuratora

Sądy dla nieletnich w Polsce

Główny Sąd Obywatelski 10 VIII 1915r. Podjął decyzje o zorganizowaniu sądów dla nieletnich o szerokim zakresie działania. Jednak mogły one powstać po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. 7 II 1919r. Naczelnik Państwa Polskiego Józef Piłsudski podpisał dekret o utworzeniu sądów dla nieletnich.
Pierwszego września 1919r. Rozpoczęły działalność sądy dla nieletnich w Warszawie, Łodzi i Lublinie
Sądy te rozpatrywał wszystkie sprawy karne przeciwko nieletnim w wieku do 17 lat oraz przeciwko osobom starszym oskarżonym o czyny przestępcze, popełnione względem nieletnich do 17 lat.

Rozwój sądownictwa dla nieletnich nastąpił dopiero po II wojnie światowej. W 1949r. Powstały 34 sądy dla nieletnich a w 1950r. Około 80 % spraw nieletnich było rozpatrywanych przez sądy dla nieletnich.
Początkowo sądy dla nieletnich rozpatrywały tylko sprawy karne nieletnich a w 1953r. rozszerzono ich kompetencje na sprawy opiekuńcze (dotyczące stosowania ograniczeń władzy rodzicielskiej, orzekania przysposobienia oraz innych przepisów prawa rodzinnego i opiekuńczego).
W sądownictwie dla nieletnich zrodziła się nowa tendencja zmierzająca do objęcia całokształtu problemów rodzinnych- rodziny i dziecka, stworzeniu odpowiedniego systemu ochrony i opieki nad dzieckiem i rodziną. Zrodziła się więc idea sądów rodzinnych.

Sądy dla nieletnich w świetle ustawodawstwa polskiego.

W Polsce międzywojennej pierwszą ustawą w zakresie zwalczania przestępczości nieletnich był dekret Naczelnika Państwa z 7 lutego 1919r, który zarządzał wprowadzenie sądów dla nieletnich na terenie Warszawy, Łodzi i Lublina.
Zasady postępowania w sądach dla nieletnich zostały określone w jednolitym dla całego Państwa Polskiego kodeksie postępowania karnego z 1929r.
Wg kodeksu dochodzenie w sprawach nieletnich, którzy popełnili przestępstwo ma na celu oprócz ustalenia okoliczności czynu dokładne zbadanie osobowości nieletniego oraz poznanie jego środowiska wychowawczego (rodzinnego, szkolnego i społecznego). Czynności tej sędzia zleca kuratorowi dla nieletnich, policji albo osobie prywatnej godnej zaufania.

Sąd dla nieletnich ma możliwość zastosowania następujących środków zapobiegawczych:

A) oddanie nieletniego pod dozór odpowiedzialny rodziców opiekunów lub innej osoby godnej zaufania
B) zatrzymanie w specjalnych schronisku dla nieletnich
Po ukończeniu dochodzenia sędzia dla nieletnich sprawę umarza lub wyznacza termin rozprawy głównej, która odbywa się przy drzwiach zamkniętych. Sąd orzeka wobec nieletnich środki wychowawcze (upomnienie, oddanie pod dozór odpowiedzialny rodziców, oddanie pod dozór kuratora, umieszczenie w zakładzie wychowawczym), oraz poprawcze( umieszczenie w zakładzie poprawczym).
Taki stan prawny przetrwał do wejścia w życie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 26 X 1982r.

INSTYTUCJE WYCHOWANIA RESOCJALIZUJĄCEGO DLA NIELETNICH PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ

Instytucjami zajmującymi się resocjalizacją nieletnich są miedzy innymi:
A) sądy dla nieletnich
B)placówki o charakterze diagnostycznym i zapobiegawczym
C) instytucje resocjalizujące typu zakładowego i środowiskowego

Sądy dla nieletnich

Stanowią one niezwykle ważny element w tworzeniu systemu prawnego zapobiegania niedostosowaniu społecznemu dzieci i młodzieży.
Główne założenia:
Wszelkie sprawy dotyczące tej samej rodziny (karne, cywilne, opiekuńcze), rozpatruje ten sam sędzia, co pozwala mu uzyskać właściwe rozpoznanie całokształtu problemów i trudności mających znaczenie dla podejmowania działalności profilaktycznej dotyczącej zjawisk patologicznych w rodzinie które prowadzą do niedostosowania społecznego młodzieży.
Sąd rodzinny może korzystać z różnorodnych środków począwszy od udzielenia pomocy dzieciom, zastosowanie środków karnych wobec dorosłych sprawców przestępstw przeciwko dzieciom i młodzieży a także środkach powodujących ograniczenie lub pozbawienie władzy rodzicielskiej.

Schroniska dla nieletnich

Zgodnie z rozporządzeniem ministra sprawiedliwości z 7 maja 1983r. Schronisko jest specjalna placówka opieki całkowitej o charakterze diagnostyczno- resocjalizującym. Należy ją wiec traktować jak ośrodek tymczasowy, który pełni nie tylko funkcje diagnostyczną ale także zapobiegawczą i resocjalizacyjną.

Powstały dlatego, że próby odseparowania nieletnich od zatrzymanych dorosłych na terenie aresztu zwykłego nie przyniosły poprawy sytuacji nieletniego, bowiem ta sytuacja nigdy nie była na tyle ścisła by zapobiec złej atmosferze aresztu.

Pogotowia opiekuńcze

Są one placówkami opiekuńczo- wychowawczymi, które powołano już po drugiej wojnie światowej we wszystkich województwach. Wychowankami tej placówki( zgodnie ze statutem pogotowia opiekuńczego z 1983r.) mogą być dzieci i młodzież w wieku od 3 do 18 lat, które:
- w sposób nagły zostały pozbawione opieki i nie mogą być bezpośrednio umieszczone w odpowiedniej placówce opiekuńczo wychowawczej.
Wymagają specjalistycznej obserwacji i badań psychologiczno-pedagogicznych z powodu zaniedbań środowiskowych, zaburzeń w zachowaniu i trudności w nauce.
Zostały skierowane tam przez odpowiednie instytucje w celu ustalenia najkorzystniejszego dla nich środowiska wychowawczego.
W każdym pogotowiu działa zespół diagnostyczn0-kwalifikacyjny w którego skład wchodzą:
zastępca dyrektora, Pedagog społeczny, Psycholog, Referent ds. kwalifikacji i kierowania, Lekarz, Pielęgniarka, Nauczyciele klas, Wychowawcy grup dziecięcych
Okres pobytu dziecka w pogotowiu nie może przekroczyć 3 miesięcy

.
Policyjne izby dziecka

Zapewniają doraźną całkowitą opiekę, właściwe warunki wychowawcze nieletniemu zatrzymanemu przez policję.
Zostają w niej zatrzymani nieletni co do których istnieje podejrzenie, że popełnili czyn karalny a zachodzi uzasadniona obawa ukrycia się lub zatarcia śladów czynu przestępczego, albo gdy nie można ustalić ich tożsamości jeżeli ukończyli lat 13 a nie ukończyli 17.
Trafiają tam także osoby wymagające natychmiastowej opieki a niemożliwe jest niezwłoczne przekazanie ich rodzicom albo umieszczenie w pogotowiu opiekuńczym lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej.
Nieletni pozostający bez opieki, włóczący się po dworcach kolejowych lub zatrzymani w innych okolicznościach w miejscach publicznych, są przewożeni do najbliższego pogotowia opiekuńczego, jeżeli są poniżej wieku 13 lub do domu małego dziecka jeżeli maja nie ukończone 3 lata.
Zadania:
Potwierdzenie lub ustalenie tożsamości nieletniego
Zebranie niezbędnych informacji o sytuacji środowiska rodzinnego nieletniego
Obserwacja pedagogiczna dziecka podczas pobytu w izbie

Rodzinne ośrodki diagnostyczno- konsultacyjne

Pierwszy ośrodek tego typu powstał w 1967r. W Sopocie.
Zadania:
Przeprowadzenie specjalistycznych badań psychologicznych, pedagogicznych i lekarskich, środowiskowych oraz wydawanie na ich podstawie opinii o nieletnich a także o ich rodzicach i opiekunach
Prowadzenie poradnictwa rodzinnego i sprawowanie opieki specjalistycznej nad nieletnimi
Udzielanie pomocy specjalistycznej zakładom poprawczym i schroniskom dla nieletnich
Współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi zajmującymi się problematyka rodzinną oraz zapobieganiem demoralizacji dzieci i młodzieży

TENDENCJE W POSTĘPOWANIU Z NIELETNIMI

Wyeliminowanie zakładu poprawczego z sieci placówek wychowania resocjalizującego z powodu jego nieefektywności w sensie formalno- prawnym, psychologiczno-pedagogicznym i społecznym.

Przekształcenie zakładów poprawczych w młodzieżowe ośrodki wychowawcze o znacznie bogatszym profilu i zróżnicowaniu funkcji i zadań.

Zmiany w sieci polskich placówek opiekuńczych, wychowawczych i resocjalizujących tj. zwiększenie repertuaru oddziaływań pedagogicznych, psychoterapeutycznych, socjoterapeutycznych konsultacyjnych oraz doradczych.
Proponowano raczej reformowanie niż dokonywanie skokowych, bardziej radykalnych zmian.

Profilaktyka

Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizującego im. Kazimierza Lisieckiego
Środowiskowe Ogniska Wychowawcze
Pedagog rodzinny
Wychowawca podwórkowy
Przyjaciel dzieci ulicy
Program „starszy brat, starsza siostra”
Stowarzyszenie „Monar”

to są treści, które zawarłyśmy w prezentacji na drugich zajęciach w tym semstrze z dr. Grudziewską .
[/url][/list][/code][/quote]